Op terugweg naar huis van Krakow, kwam ik in het vliegtuig naast een Oost-Vlaamse te zitten. Vanaf het eerste moment merkte ik al dat ze open stond voor een gesprek. En jawel, bij het taxiën naar de startbaan sprak ze mij al aan. Na enkele minuten babbelen vroeg ik haar naar de reden van haar verblijf in de stad Krakow. Bedrijfszaken was haar antwoord, waarbij ze vertelde over de productie, het aansturen daarvan door haar alsook de verschillende (bedrijfs)cultuur van Polen vergeleken met Belgen.
Uiteindelijk kreeg ik van haar de vraag wat mij naar Krakow had gebracht. Ik vertelde haar van de kerkelijke rondetafel van Europese kerkleiders en de manier van kerk-werken om de maatschappij te dienen. Hier reageerde ze aangenaam verrast op. Ze leek het geloofsonderwerp te ontwijken door verder te gaan op werkgerelateerde zaken, maar maakte nadien dan toch zelf de insteek naar geloof met het vertellen van een ontmoeting met een moslim-arbeider. Die stelde haar destijds de vraag of ze gelovig was. Ze heeft hem toen geantwoord dat ze in 'iets' gelooft, wat anderen God of Allah of ... noemen, maar ze wist niet precies wat. Ze ging verder over haar kijk op de toename van de Islam in België/Europa en haar angst als vrouw om haar rechten en vrijheden hierdoor mogelijks te verliezen. Nadien maakte ik terug de insteek op haar antwoord van "in iets te geloven": "Hoe beleef je dat? Hoe ziet dat er dagelijks voor jou uit?".
Wat er toen gebeurde was te schoon voor woorden! Tot nu toe waren we beleefd in gesprek door voor ons uit te kijken, afgewisseld met af en toe een blik zijwaarts op elkaar te werpen. Nu echter draaide ze enthousiast met haar lichaam een kwartslag naar mij toe waarbij haar gelaatsuitdrukking begon te stralen!
Nu raakte ik haar hart.
Ze vertelde over 'tekenen' die ze doorheen haar dagelijks leven opmerkte die voor haar betekenis hadden en sommigen daarvan kwamen terug over de loop der jaren. Ook dromen waren héél belangrijk voor haar, die vaak als een waarschuwing i.v.m. haar huidige (werk)omstandigheden dienden. Ik pikte daarop in dat Jezus ook zeer geregeld tot mij spreekt doorheen dromen of visioenen en de bijbel daar heel duidelijke instructies en onderwijs rond geeft. Een aanrader voor haar om te lezen! ;-) Ik daagde haar nog uit om tot Jezus te bidden en Hem te vragen om hulp.
Aan een vlucht komt een einde en zo dus ook aan ons gesprek, waarbij ik mezelf bij naam voorstelde en vice versa. Zij, Marleen, vervolgde dat ze nog nooit zulk een diep gesprek over het geestelijke had kunnen voeren met één van haar vrienden. "Toch wel bijzonder!" Terwijl Marleen me dit vertelde werd ik me sterk bewust van Gods aanwezigheid over ons - een diepe vrede en vreugde - waarbij Marleen dit in haar eigen woorden op dat eigenste moment ook verwoordde! Nu had ze deze namiddag nog een zeer moeilijk en delicaat gesprek met haar baas... . Door ons gesprek en deze vrede echter vatte ze moed vertelde Marleen mij! Elkaar het allerbeste toewensende en hopend elkaar nog eens tegen te komen, namen we afscheid.
--- --- ---
Wat ik voor mezelf hieruit haalde, was dat God-Heilige Geest over heel België mensen aan het klaar maken is om 'binnen gehaald' te worden in Zijn Koninkrijk van Vrede! PRACHTIG! In het bovenstaande getuigenis kun je een bewezen 'stappenplan' tot evangelisatie terugvinden die ik toepaste. Hieronder een eenvoudig geheugensteuntje om aan deze Oogst-evangelisatie te doen:
Staat de persoon open voor een gesprek met jou?
Staat de persoon geestelijk open?
Staat de persoon open voor het Evangelie (uw getuigenis delen!)?
Leg de persoon uit wat zonde is.
Zo, succes en veel plezier!