'"Doch nu die zoon van u gekomen is, die uw bezit heeft opgemaakt met slechte vrouwen, hebt gij voor hem het gemeste kalf laten slachten. Doch hij zeide tot hem: "Kind, gij zijt altijd bij mij en al het mijne is het uwe. Wij moesten feestvieren en vrolijk zijn, want uw broeder hier was dood en is levend geworden, hij was verloren en is gevonden." ' - Lucas 15:30-32 (NBG)
---
Hebt u zichzelf ook ooit de vraag gesteld wat dit feest precies is waarvan die vader sprak?
Oké, alvorens ik deze vraag met u wil uitspitten, wil ik eerst een korte schets maken van de hoofdpersonages in dit verhaal van Lucas 15.
1. De vader in dit verhaal spreekt van God de Vader. In dit verhaal toont Jezus ons het Vaders' grote liefdevolle en verlangende hart voor de verlorenen in deze wereld. De bijbel staat vol van Gods hartsverlangen om Zichzelf te verzoenen met Zijn schepping: de mens die naar Zijn evenbeeld gemaakt is. Hier een aantal voorbeelden:
'En Jezus zeide tot hem: Heden is aan dit huis redding geschonken, omdat ook deze een zoon van Abraham is. Want de Zoon des mensen is gekomen om het verlorene te zoeken en te redden. ' Lucas 19:9-10
'De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen. ' - 2 Petrus 3:9
'Ik (Jezus) zeg u, dat er alzo blijdschap zal zijn in de hemel over één zondaar, die zich bekeert, meer dan over negenennegentig rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben. en thuisgekomen, roept hij zijn vrienden en buren bijeen en zegt tot hen: Verblijdt u met mij, want ik heb mijn schaap gevonden, dat verloren was. ' Lucas 15:6-7
HET 'VERLOREN-ZIJN' IS DUS HÉT PROBLEEM VAN DEZE WERELD; niet religies of culturen, ... !
2. De oudste zoon is een afspiegeling van een groep gelovigen binnen de Kerk die zich richten op het religieus werken om door eigen gerechtigheid God trachten te plezieren. Zie Filippenzen 3:9 '..., en in Hem moge blijken niet een eigen gerechtigheid, uit de wet, te bezitten, maar de gerechtigheid door het geloof in Christus, welke uit God is op de grond van het geloof.') Ze kénnen God als Vader echter niet. Ze hebben geen levende relatie met Hem in liefde, maar eerder als een slaaf die op de velden van zijn vader werkte met wrok. Die zijn vader als een veeleisende taakmeester zag en zijn broer's daden vergeleek en oordeelden tegenover zijn vaders' ontvangst.
ONZE MENING VAN ONZE HEMELSE VADER ZAL BEPALEN HOE WIJ ONZE BROERS BEHANDELEN.
Als je als Zijn kind hier onder lijdt , bekeer je hier dan van en vraag vergeving voor deze religieuze denkwijze; want God wil je hiervan reinigen en vergeven om te gaan wandelen in Zijn volle vrijheid van Liefde door uw zicht op Hem te herstellen.
'6 ..., maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. ... 9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. ' 1 Johannes 1:6,9
3. De jongste - 'verloren' - zoon zijn zij die nog steeds onder de heerschappij van het koninkrijk van duisternis leven. Hij komt tot inzicht dat niets hem kan bevredigen van wat de wereld hem voorhoudt en keert terug tot Zijn Hemelse Vader.
'Ook u, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden, waarin gij vroeger gewandeld hebt overeenkomstig de loop dezer wereld, overeenkomstig de Overste van de Macht der Lucht, van de geest, die thans werkzaam is in de kinderen der ongehoorzaamheid, God echter, die rijk is aan erbarming, heeft, om zijn grote liefde, waarmede Hij ons heeft liefgehad, ons, hoewel wij dood waren door de overtredingen mede levend gemaakt met Christus, – door genade zijt gij behouden –, ... .' Efeziërs 2:1-5
(Jezus sprekende tot Paulus) '... om hun ogen te openen ter bekering uit de duisternis tot het licht en van de macht van de satan tot God, opdat zij vergeving van zonden en een erfdeel onder de geheiligden zouden ontvangen door het geloof in Mij. ' - Handelingen 26:18
Komende tot de CONCLUSIE, doet de vader plots die OPMERKELIJKE UITSPRAKEN in Lucas 15 verzen 31 en 32! Ik ga de twee verzen makkelijkheidshalve opsplitsen. Hier nogmaals de bewuste verzen ter herinnering:
'31 Doch hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij en al het mijne is het uwe. 32 Wij moesten feestvieren en vrolijk zijn, want uw broeder hier was dood en is levend geworden, hij was verloren en is gevonden.' Lucas 15:31-32
1. Vers 31 spreekt over 1) de vaders' aanwezigheid tot de oudste zoon. De tweede helft van die zin spreekt over de vaders' bezit tot diezelfde zoon. Dit zijn twee 'afzonderlijke onderwerpen' die door de vader in een 'verdoken' voorwaarde met elkaar verbindt!
ALS wij vertoeven in Vaders' Aanwezigheid (Levende Relatie) DAN wordt al Zijn Heerlijkheid en Majesteit (Gods Koninkrijk) het onze!
2. Vers 32 spreekt van het bewuste feestje inzake de 'heropstanding' van hun zoon/broer. Het roept ons op om vrolijk te zijn.
Hier enkele vragen voor u; voor ons als Kerk-gemeenschap:
Zijn wij als gemeenschapshoudende volgelingen van Christus Jezus ('oudste zoon') vrolijk om die 'verloren jongere broers/zussen' die terugkeren tot de Vader? Ik bedoel: uitbundig vreugdevol, want dat is wat die vrolijkheid op het feest was. Eerlijk?
Bouwen wij werkelijk een feest om "u" tegen te zeggen? Vertalen we deze uitspraak niet te snel in ons onderbewustzijn tot 'eens in de hemel zullen we met z'n allen feestvieren om al die 'gewonnenen'... . Dat spreekt over het hiernamaals, niet over het nu.'
Ik geraak er meer en meer van overtuigd dat dit spreekt over HOE wij als Kerk hebben te kijken naar de wereld: mét een hart vol liefde en geloof voor de verlorenen, omdat wij het hart van God en de zin van Christus (1 Kor.2:16) hebben (/te kijken)!
'Hun heeft God willen bekendmaken, hoe rijk de heerlijkheid van dit geheimenis is onder de heidenen: Christus onder u, de hoop der heerlijkheid.' - Kolossenzen 1:27
3. Iets anders. Als we even terugkijken naar vers 31 zien we dat de vader de zoon er op wijst dat hij altijd bij hem was. Hier wil ik nog een ander punt uit af leiden: de Vader had graag gezien dat de oudste zoon van hem uitging, zoekende én terugbrengende zijn jongste - verloren - broer!
Als Kerk wil de Vader dat WIJ er op uit trekken om de verloren broers/zussen te vinden en terug te brengen in hun rechtmatige Erfenis van Gods Aanwezigheid en Rijk (van de Koning)!
4. Nu we dit weten, lees dan nogmaals de vaders' opmerking tot de oudste zoon in vers 32:
'32 Wij moesten feestvieren en vrolijk zijn, want uw broeder hier was dood en is levend geworden, hij was verloren en is gevonden.' Lucas 15:31-32
De vader spreekt van feestvieren met het woord 'moeten' in de onvoltooid verleden tijd. Dit is niet toevallig of een te verwaarlozen fout. De vader geeft aan dat ze dit (feestvieren) al eerder hadden kunnen doen.
Onze Hemelse Vader wil dat we DAGELIJKS er op uit trekken om te ZOEKEN naar onze verloren broers/zussen en hen redden door het geloof in de Vaders' Zoon, Jezus Christus, én hen onderwijzen gehoorzaam te zijn aan Hem! Daardoor kunnen we als Kerk DAGELIJKS een FEEST houden en VROLIJK zijn om de velen die gered worden en Gods Koninkrijk binnengaan!
Het Feest gaat om dagelijkse DISCIPELSCHAP door de Kerk, wat Haar zal doen bekend staan als een VREUGDEVOLLE gemeenschap!
Het laatste en grootste gebod dat Jezus Christus ons, Zijn volgelingen, gaf was is Matteüs 28:
'En Jezus trad naderbij en sprak tot hen, zeggende: Mij is gegeven alle macht in de hemel en op [de] aarde. Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb. En zie, IK BEN MET U AL DE DAGEN TOT AAN DE VOLEINDING DER WERELD.' - Matteüs 28:18-20
Jezus sluit dit Grote gebod van Liefde af met Zijn voort-durende Aanwezigheid: "IK BEN mét u...".
Bent u mee?